Gastronomie Elzacienne
“Wat eten we vandaag?” Is een dagelijkse terugkerende vraag van Eliane. Moeilijk kan dat hier toch niet zijn. We nemen bijvoorbeeld worst. We hebben de keuze uit, lees even hardop met me mee, bierwurscht, brotwurscht, blüetwurscht, fleischwurscht, jambonwurscht, landjäger, lard of burespeck, lewerwurscht, metwurscht, schwarzwurscht en om het lijstje af te ronden: knack, een dubbele saucisse als frankfurter dat ze bij ons doorgaans in een glazen bokaal verkopen.
Een van de Elzas specialiteiten is ‘flammekueche’ (tarte flambée). Het is een flinterdunne broodpasta dat op hout gebakken wordt, gegarneerd met een crèmemelange (room) zachte witte kaas (Emmerthal of lokale Munsterkaas), spekblokjes en uien. Het wordt als een pizza uit de handen gegeten. Eliane lustte het, ik was er niet zot van!
En wat drinken we?
De Elzas is gekend om haar wijn. Je kunt hier een uitgestippelde wijnroute van 170 kilometers aftoeren. We kwamen hierbij ook een bekende van onze vorige reizen tegen. Tokay Pinot Gris, het bekendste wijntje uit Hongarije dat zich hier vermoedelijk ook thuis voelt. Gekend zijn hier ook de Winstubs, soort bodega’s waar je naast wijn ook smakelijk traditional Elzas cuisine voorgeschoteld krijgt.
Er is meer: bier! De Elzas is in Frankrijk het enigste regio waar beide dranken vreedzaam naast elkaar leven. Beiden worden hier geproduceerd en geconsumeerd. Op de etiketten een in traditionele kleren geklede vrouw, Elzase hoofddoek incluis, die haar bloot gat toont….!. Vrouwen!
En er nog meer: Whisky! In het stadje Ribeauvillé is er een brouwer. Gilbert Holl brouwt er zijn eigen gerstenat dat, hoe anders, Hollbier heet. Daarnaast distilleert hij Lac’Holl, ‘The French whisky Alsacien’.
De bakker en de patisserie
Als uitgangsbord hebben bakkerijen soms een ‘bretzel’. Dit is een gezouten smal broodje waarvan de uiteinden kruisvormig gebogen zijn. De drie ontstane gaten tussen de ‘armen’ worden door sommigen gezien als drie zonnen! Maar daarvoor moet je wel als rasechte Alzacien geboren zijn. Anders lukt het niet!
In het stadjes Riquewirh en Ribeauville verkopen ze dikke twee meter lange broden. ‘Pain des olives’, €6 de kilo. Je besteld hoe dik je je boterham wilt en de man snijdt er met een mes, groot als een zaagblad, het stuk eraf.
Om af te ronden hebben we nog een surprise achter de hand houden: Ein ‘kougelhoft’. Dit is een cake gebakken in een speciale vorm in aardewerk. Doet denken aan een tulband. Een geribde en conische vorm dat aan de top hol uitloopt en het symbool van de Elzas, volgens een toeristisch kookboekje, zou uitstralen (…). In het deeg worden droge rozijnen en amandel vermengd. Ook zijn andere ingrediënten volgens goesting best mogelijk (www.tourisme-Elzace.com). Smakelijk eten.
dinsdag 9 juni 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten